Verder kijken dan de userstory
Mijn titel heb ik laten inspireren op de blog van mijn collega met zijn blog over hardlopen, die je hier kunt nalezen.
De afgelopen jaren heb ik met veel plezier de workshop “Risk storming” gegeven. Een workshop waar de deelnemers op basis van een feature (een fictieve of zelfs -bij klanten- concrete case), productrisico’s benoemen. Het betreft vaak features waar je in meerdere sprints mee aan de gang gaat. Met die productrisico’s kun je vervolgens maatregelen afspreken om de risico’s beheersbaar te houden. Een belangrijke les die ik leerde is hoe belangrijk het is om over een nieuwe features te praten. Voor we aan de risico’s toekwamen, vindt er een goede en hele belangrijke discussie plaats over de contouren van zo’n feature. Wat is het doel van de feature? Voor welke context is de feature bedoeld? Tijdens de uitwisseling wordt heel snel duidelijk hoeveel verschillende beelden er zijn van de feature en alleen die beelden terugbrengen tot één coherent beeld is een belangrijke kwaliteitsverbetering.
Oh sorry, ik ben even een zijweg ingeslagen over Risk storming, even terug naar de hoofdweg: Naast de positieve vibe die ontstaat tijdens de Riskstorming sessie, zag ik echter wel een ander interessante vraag naar bovenkomen. We hebben het weliswaar over een nieuwe feature maar wat weten we eigenlijk van het kwaliteitsniveau van het bestaande systeem (of systemen) en de processen waar de feature betrekking op heeft? Hebben we wel in de gaten dat we hier ook rekening mee moeten houden omdat anders de bestaande doelen van het systeem gevaar lopen? Toen ik de vraag stelde kwam het teleurstellende antwoord: Niemand was echt aan het omkijken en kon niet of weinig meer vertellen over het gewenste kwaliteitsniveau van de systemen, de processen en daardoor de huidige dienstverlening!
'Look beyond the userstory'
Dat was voor mij de reden om een aanvullende workshop te bedenken met de titel ‘Look beyond the userstory’. (In het kader van de relatie met hardlopen, was de titel ‘don’t forget to look back’ passender geweest.) In deze workshop wil ik met de deelnemers, een soort reverse engineering toepassen op de huidige systemen, processen en hun kwaliteitsniveau. Hier onderken ik de volgende stappen:
- Wat zijn de doelstellingen van de organisatie of het organisatieonderdeel?
- Wat is de onderliggende architectuur van de systemen?
- Welke risico’s zien we (gerelateerd aan de bedrijfsdoelstellingen).
- We stellen het gewenste kwaliteitsniveau vast (met behulp van kwaliteitscriteria).
- Wat hebben we nodig aan mensen, middelen en processen om dit kwaliteitsniveau te behouden?
Hierbij kunnen verbeteringen worden onderkend zoals:
- Als performance een risico is, weten we dan nu al wat die performance zou moeten zijn? Kunnen we een benchmark zetten?
- Als beschikbaarheid een risico is, kunnen we dan monitoring inrichten om vast te stellen wat de huidige beschikbaarheid is en ondertussen analyseren wat de beschikbaar kan verhogen (zodat we dat ook inzichtelijk kunnen maken).
- Als security aandacht vraagt, moeten we dan niet een keer een ethische hacker inhuren om vast te stellen “of’ en hoe makkelijk hij of zij binnen kan komen.
Het geheel is een plan van aanpak om de kwaliteit van de huidige dienstverlening vast te stellen. En vervolgens met welke acties kunnen we de kwaliteit blijven volgen zodat we onze dienstverlening op peil blijven houden, of misschien wel kunnen verbeteren. Want als hardloper moet je er toch niet aandenken dat je zo hard hebt doorgedenderd dat je de weg achter je zo hebt beschadigd dat je er geen gebruik meer van kunt maken?
Interesse?
Mocht je interesse hebben om met mij een tochtje ‘Risk storming” of “Look beyond your userstory” te willen doen, neem even contact met me op: ard.kramer@orangecrest.nl
Ik spreek je graag!
