In het begin van mijn werkende leven als test consultant vierde het conform waterval werken nog hoogtij. Eén van mijn herinneringen aan die tijd zijn SharePoints vol met ontelbaar veel documenten, waaronder vele functionele en technische ontwerpen.
“Dat was toen wel beter…”
Alhoewel ik in het algemeen niet terug verlang naar die watervaltijd, betrap ik me er de laatste tijd op dat ik af en toe een “Dat was toen wel beter…” gevoel krijg. Na het luisteren van de aflevering ‘Waarom was vroeger alles beter’, van mijn favoriete podcast Alledaagse Vragen, ben ik hier eens dieper over na gaan denken.
In de betreffende podcastaflevering komt socioloog Anouk Smeekes aan het woord. Zij geeft aan dat dit gevoel ook wel kan worden omschreven als nostalgie. Oftewel een emotie die gaat over het verlangen naar het verleden. Kanttekening die ze hierbij geeft is dat het wel een beetje verraderlijk kan zijn doordat je met een (te) roze bril naar het verleden kijkt.
Oké…Maar waarom heb ik dit nostalgische gevoel dan nu ineens?
Na wat overpeinzingen denk ik dat dit gevoel getriggerd is door de twee nieuwe producten die we gaan ontwikkelen. In mijn inmiddels nieuwe rol als Product Owner ben ik op zoek naar een manier van documenteren wat past bij dit team en deze nieuwe producten waarvoor we verantwoordelijk zijn. Dit met voornaamste doel om kennis over deze producten te organiseren, creëren, gebruiken en te de delen. Vrij vertaald als Kennismanagement, aldus één van de vele definities die je online kunt vinden.
Welke aspecten uit die tijd denk ik dan nu te zien door die oh zo mooie roze bril?
Daar lijkt het antwoord dan opeens toch verrassend snel op gevonden. Het snel kunnen vinden en verwijzen naar documentatie. Ook al leek het destijds een oerwoud van documenten, ik wist als een soort Jane me door dit oerwoud te begeven en altijd snel de juiste functionele en technische ontwerpen te vinden die ik nodig had.
Het snel kunnen vinden en verwijzen naar documentatie… tsja dat is de spijker op zijn kop.
Vandaag de dag hebben we nog steeds diverse SharePoint locaties binnen de organisatie waar ik werk en sinds nog niet zo lang wordt ook Teams ingezet om dit soort kennismanagement te borgen. Ben je op zoek naar informatie is het altijd maar de vraag op welke locatie dit staat, of je er wel toegang tot hebt/ zult krijgen en of de gevonden documentatie nog up to date is. Precies om deze redenen voelt het voor mij onnatuurlijk om dit als voornaamste plek van documenteren te gebruiken. Dit komt vooral doordat dit een van de weinige momenten is dat we uitwijken naar een SharePoint of Teams.
Niet alleen mijn scrum team, maar ook steeds meer andere teams die bijvoorbeeld verantwoordelijk zijn voor marketing en campagnes, begeven zich meer en meer naar Azure DevOps. Uren brengen we hier gezamenlijk als team in door. Dus waarom kan dat Kennismanagement dan niet op deze plek geborgd worden? Nooit meer zoeken op welke SharePoint informatie te vinden is of je dagen doorbrengen met toegang vragen tot deze SharePoint locaties. En blijven op die plek waar je toch al zo vertrouwd in bent?
Is die roze bril naar die watervaltijd dan nu echt terecht?
Zoals de socioloog uit de podcast ook aanhaalt is er bij nostalgie een grote kans dat je de mooie dingen ophemelt en de minder goede dingen een beetje achterwege laat. Fact is dat ik – als een Jane – wist hoe en waar ik de benodigde informatie kon vinden. Maar als ik heel eerlijk ben zijn deze omschrijvingen van oerwoud en Jane ook niet heel positief. Dit impliceert namelijk dat er destijds waarschijnlijk ook genoeg andere collega’s waren die niet de juiste liaan wisten te vinden om zich door dit oerwoud van documenten te begeven.
Ben benieuwd of jullie ook soms nostalgische gevoelens hebben naar de watervaltijd… en vooral wat jullie zien door die roze bril? En, wat vinden jullie van het idee van Kennismanagement in Azure DevOps?
Wat zijn jullie tips/tricks/ervaringen om hiermee concreet aan de slag te kunnen?
